Berlijn-verslagen nu hier en hier. Mainz/Wiesbaden hier.
Vilnius (Litouwen) hier en hier en hier.
Riga hier.
Praag hier.
Polen-verslag (Krakow en Auschwitz) valt hier te lezen.
Parijs hier en hier (inclusief Bretagne)
Zwitserland hier.
Tallinn (Estland) hier
Leipzig hier
reacties: mail
Vilnius (Litouwen) hier en hier en hier.
Riga hier.
Praag hier.
Polen-verslag (Krakow en Auschwitz) valt hier te lezen.
Parijs hier en hier (inclusief Bretagne)
Zwitserland hier.
Tallinn (Estland) hier
Leipzig hier
reacties: mail
Week 34
Donderdag 21 augustus 2025
Morfine omhoog, grammatica omlaag.
De Oude Schicht gaat naar het ziekenhuis
Vroeger in kinderboekjes waren oude mensen gewoon vriendelijk, in plaats van misnoegd, en zaten de hele dag in een stoel verhalen te vertellen of voerden kippen hooguit. De tekenen van ouderdom droegen ze in de vorm van een stok of een lange witte baard, of een pijpje dat ze brandend hielden. Dingen waar je natuurlijk niet onder te lijden hebt behalve als je je baard in de fik steekt. Niemand moest ooit een nieuwe knie.
Ik vraag me af of zo menig generatiegenoot, hadden kinderboekjes voortdurend verteld over stoma's, chronische winderigheid, plasverslaving en meer dingen die ik gelukkig niet heb nog oud had willen worden. Laat staan al het geestelijke misbaar in de zin van zichzelf zoeken en ander zelfaangeschafte zelfhulpboek leed.
Men klaagt. Dat men de hele dag moest wachten, dan mag je onbeperkt op je telefoon zitten en weer is het fout.
Mij ging het goed vandaag. Ik nam een bus eerder naar het ziekenhuis en eenmaal daar ging het met mijn kapotte knie in looppas naar de operatiekamer. Ik had iets van die oude gaat toch op de vuilnis dus dan rag ik hem graag nog even goed af. En iedereen is zo vriendelijk als je dat zelf ook bent en niet constant loopt te zeuren.
Nu kreeg ik juist morfine van het huis, dus ik staak maar voordat ik gekke dingen ga zeggen.
Ik vraag me af of zo menig generatiegenoot, hadden kinderboekjes voortdurend verteld over stoma's, chronische winderigheid, plasverslaving en meer dingen die ik gelukkig niet heb nog oud had willen worden. Laat staan al het geestelijke misbaar in de zin van zichzelf zoeken en ander zelfaangeschafte zelfhulpboek leed.
Men klaagt. Dat men de hele dag moest wachten, dan mag je onbeperkt op je telefoon zitten en weer is het fout.
Mij ging het goed vandaag. Ik nam een bus eerder naar het ziekenhuis en eenmaal daar ging het met mijn kapotte knie in looppas naar de operatiekamer. Ik had iets van die oude gaat toch op de vuilnis dus dan rag ik hem graag nog even goed af. En iedereen is zo vriendelijk als je dat zelf ook bent en niet constant loopt te zeuren.
Nu kreeg ik juist morfine van het huis, dus ik staak maar voordat ik gekke dingen ga zeggen.
Ziekenhuizen in Amsterdam laten je er altijd aan herinneren dat gij werken zult. Terwijl de ziel uitgaat naar the Kentucky Fried Chicken.
De gangkast van het voorland.
Naar voorblad: www.blindedarm.com
